Categorie: Uncategorized

 

In september 2014 werd de Wet Nationale Basiszorgverzekering door De Nationale Assemblee aangenomen in Suriname.

De meest nobele reden hiervoor en uitspraak hiervan was of is dat een ieder verplicht verzekerd moet zijn van medische zorg. En dat men zelf voor deze verplichting behoort te betalen. Enkele kanttekeningen:

Als de staat in eerste instantie in het leven geroepen is om ervoor te zorgen dat het goed moet gaan met de individuen in de samenleving is het tegenstrjdig om:

1. de mensen verplicht te laten betalen voor iets dat in hun eigen belang is, vooral wanneer er daartegenover geen garanties staan. Zie de artikelen hieronder.Geneesmiddelen medische klapper moeilijk te vinden Gilliana (8) in AZP overleden, SZF-apotheek Moengo sluit definitief, Kankerpatient Ranjeev Banda in Colombia overleden. Deze geven slechts enkele gevallen aan, wie weet wat ons nog meer te wachten staat.

2. In de Wet van 9 september 2014 houdende regels over de invoering van een basiszorgverzekering (Wet Nationale Basiszorgverzekering) artikel 18, zie link hieronder:

http://www.dna.sr/wetgeving/surinaamse-wetten/wetten-na-2005/wet-nationale-basiszorgverzekering/

staat dat men bij weigering van het voldoen aan deze ziektekosten plicht men (naast de boete varierend tussen srd 500,- en srd 100.000,-) ook nog een maand hechtenis riskeert. Dus… de staat zorgt ervoor dat het goed gaat met de mensen door hen een plicht te op te leggen voor hun eigen bestwil, waarbij het weigeren daarvan een gevangenisstraf en geld boete op staat.

We betalen dus niet voor de zekerheid van zorg, maar we betalen voor onze recht op bewegingsvrijheid (zodat we niet in de gevangenis terechtkomen) en voor het voorkomen van een fiks bedrag dat willekeurig aan ons opgelegd kan worden, bij het niet voldoen aan deze plicht. Ons ziek zijn of ziek worden wordt tegen ons gebruikt. Het betalen van de premie is dus ervoor om te zorgen dat de staat niet gewelddadig naar ons zal optreden, want voor adequate zorg betalen we zeker niet. Dit is niet zorgen voor, dit is afpersen van….

Het is jammer dat velen geloven dat de staat er echt is om ervoor te zorgen dat alles goed moet gaan. Als dat zo zou zijn, zouden deze verplichtingen in eerste instantie niet eens bestaan. Het is onetisch dat gedegen, vredelievende, hardwerkende mensen die ruim, wel, nauwelijks of niet rondkomen ook nog bedreigd worden met gevangenisstraf in “hun eigen belang.”

We mogen niet vergeten dat de slavenhandel en alle daaraan verbonden mensenrechten schendingen legaal waren. De staat zorgde ervoor dat het wettelijk toegestaan was. Slaven werden gestraft als ze zelf zouden durven om te vragen over iets dat hun vooruitgang of vrijheid aanging. De slaven werden ook “in hun eigen belang” gestraft, omdat de slavenmeesters alleen wisten wat goed voor hun was.

Zolang de politieke kleuren kracht hebben, blijft de samenleving verdeeld. Het politiek systeem is een systeem dat  door middel van verdeeldheid zaaien, op basis van dwang fungeert en zal ook op die manier blijven functioneren omdat de trekkers van dit systeem geen ander middel van bestaan kennen, dan de middelen van druk, dwang, bedreiging en geweld. Wat de individuen in de samenleving zich ook in vergissen is de almacht van dit systeem. De groep in de samenleving is vele malen groter. Alle, geld en kennis komt vanuit de samenleving. Wij, de afgepersten, hebben alles al wat we nodig is voor vooruitgang. Alleen het besef van eenwording moet komen zodat we zelf kunnen organiseren met ons eigen geld en kennis.

De illusie van een almachtig centraal orgaan is het enig dat staat tussen ons en onze vredige samenwerking, opbouw en vooruitgang. Ontzie de staat, en zie elkaar en vooral jezelf.

 

Hieronder een opsomming van hoe het politiek instituut, de overheid, op een omgekeerde manier werkt.

1. Werkwijze

Bedrijven:

• Een eigenaar van een winkel of bedrijf kan een persoon niet verplichten om bij hem te komen kopen. Er moet sprake zijn van een vrijwillige aangegane overeenkomst.
• Wanneer de eigenaar van het bedrijf wil dat de persoon komt kopen, zal het bedrijf:
  • Dus niet kunnen afdwingen van een persoon om te kopen, omdat het geld nodig is voor anderen die het produkt wel willen of nodig hebben maar zelf niet kunnen betalen voor dat produkt of de dienstverlening.
  • Niet kunnen afdwingen om zonder enige zekerheid dat heel bedrag VOORAF te voldoen.
  • Niet in staat zijn om beslag te leggen op bezittingen van de klant, omdat die niet wil komen kopen.
  • Geen betalingsverplichting van een zakenrelatie kunnen opeisen zolang hij zelf niet heeft voldaan aan zijn leveringsverplichtingen.
  • Een transparant idee moeten kunnen presenteren in de vorm van een produkt, dienstverlening of een analytische uiteenzetting.
  • Vanwege concurrentie genoodzaakt zijn om aan verbetering te werken, zal dus steeds gericht zijn op het leveren van een beter produkt of dienst.
  • Genoodzaakt zijn iets te vervaardigen dat aansluit op de vooruitgang of wensen van de klant. Het bedrijf zal heel intensief moeten informeren bij de klant wat de wensen zijn omdat een ander bedrijf dat wel zou kunnen doen.
  • Dus creatief moeten zijn.
  • Een ontbinding van de overeenkomst riskeren wanneer die wanpresteert.
  • Dus verlies van klanten riskeren wanneer hij zich niet aan de gemaakte afspraken heeft gehouden.

De overheid:

• De overheid verplicht de burger om belasting te komen betalen, zonder dat er een overeenkomst voorafgegaan is.
• De overheid:
  • Verplicht de burger om voor zaken te betalen die anderen ten gunste komen.
  • Verplicht de burger om zonder enige zekerheid dat heel bedrag VOORAF te voldoen.
  • Kan beslagleggen op bezittingen van de burger, en kan de burger zelf opsluiten wanneer die oneens is met de betalingsplicht.
  • Betaalt leveranciers niet uit maar eist ondertussen wel het voldoen van de belastingplicht van de leverancier, op straffe van beslaglegging en/of gevangenisstraf.
  • Belooft projecten en zaken zonder analytisch aan te geven hoe die gerealiseerd kunnen worden. Er worden dus geen zekerheden tegenover de betalingsplicht geboden.
  • Heeft geen concurrentie en heeft dus geen incentive om aan verbetering te werken. Het ligt geheel aan willekeur.
  • Is niet genoodzaakt om alle burgers te horen wanneer het gaat om planning en het concipieren van wetsvoorstellen; het in acht nemen van de vooruitgang van de burger is dan onrealistisch. Er is geen tweede of derde overheid in hetzelfde land die het recht heeft om wetten te concipieren of planning te maken ten gunste van de burgers. De burgers kunnen dus nergens heen wanneer de wetgeving een onrechtvaardige werking heeft.
• Heeft vanwege de betalingsverplichting van de burger geen behoefte aan creativiteit, omdat er toch onder alle omstandigheden gewoon doorbetaald moet worden.
• Kan gerust wanpresteren, omdat de burger zich niet kan ontkoppelen van de overheid; dus geen verlies van burgers en daardoor geen verlies van belastinggelden.

2. Uitdiensttreding:

Werknemer – werkgever:

• Is een werknemer niet langer werkzaam in het bedrijf (vooral wanneer er een arbeidsduur is van vijf jaar), wordt deze niet langer doorbetaald.
• Is de werknemer schuldig van diefstal, fraude of verduistering ontvangt hij logischerwijs geen salaris meer van het bedrijf, en riskeert zijn eigen arbeidspotentie bij bedrijven indien men op de hoogte is van de zaak. Kortom, er is sprake van broodvrees.

De overheid:

• Is een overheidsfunctionaris niet langer werkzaam in de overheid wordt die levenslang doorbetaald (in de vorm van pensioen)
• Is de overheidsfunctionaris schuldig van diefstal, fraude of verduistering (corruptie) ontvangt deze naast een levenslange salaris een eventuele promotie op een andere afdeling binnen het overheidsapparaat. Er is geen sprake van broodvrees.

Wanneer wij als mensen leven vanuit een overtuiging van onterechte machtstoekenning, leven wij in een gestructureerde chaos. En deze vorm van chaos vindt zijn basis in het politiek systeem. Wenst u verandering? Verander het systeem.

Hieronder een opsomming van hoe het politiek instituut, de overheid, op een omgekeerde manier in Suriname werkt.

1. Het solliciteren

Werknemer – werkgever:

Een toekomstige werknemer betaalt voor zijn eigen sollicitatiedocumenten, kleding, belminuten en brandstof (vervoerskosten)

De overheid:

De overheid betaalt uit belastinggelden (geld van de burger/werkgever) voor het opnieuw solliciteren (propaganda , verkiezingscampagne))

2. Indiensttreding

Werknemer – werkgever:

• Een werknemer in een bedrijf kan niet eenzijdig het salaris, onkostenvergoeding en secundaire voorzieningen bepalen, alsmede de aanvang en duur van de secundaire voorzieningen (persioen- en ziektekostenregeling).
• Een werknemer kan niet een andere werknemer in dienst nemen zonder dat de werkgever op de hoogte is.
• Een werknemer bepaalt niet eenzijdig zijn eigen vrije dagen en uren zonder betaald te worden.
• Bij vermoeden of ontdekking van diefstal, fraude of verduistering wordt de zaak onderzocht en worden eventueel meteen maatregelen getroffen. De werkgever kan de werknemer op staande voet ontslaan.

De overheid:

• Een overheidsfunctionaris bepaalt eenzijdig het eigen salaris, onkostenvergoedingen en secundaire voorzieningen, alsmede de aanvang en duur van de secundaire voorzieningen (persioen- en ziektekostenregeling)
• Een overheidsfunctionaris bepaalt wie in dienst komt tegen welke vergoeding zonder de werkgever (de burger) ervan op de hoogte te stellen.
• Een overheidsfunctionaris bepaalt zijn eigen werkdagen en uren zonder aftrek, dus tegen dezelfde maandelijkse vergoeding.
• Bij vermoeden of ontdekking van diefstal, fraude en/of verduistering (corruptie) wordt de zaak NIET onderzocht en worden er geen maatregelen getroffen. De burger(werkgever) kan de overheidsfunctionaris (werknemer) niet op staande voet ontslaan.

Wanneer wij als mensen leven vanuit een overtuiging van onterechte machtstoekenning, leven wij in een gestructureerde chaos. En deze vorm van chaos vindt zijn basis in het politiek systeem. Wenst u verandering? Verander het systeem.

Het komt vaak over alsof we niet beseffen hoe waardevol we zijn. Hoe sterk, en hoe slim we zijn. Het feit dat u bestaat geeft al aan dat u nodig bent. Uw bestaan heeft een krachtige toegevoegde waarde dat aansluit op het geheel. Wat onze eerste taak als mens inhoudt (naar mijn bescheiden mening), is het voor onszelf ontdekken wat onze toegevoegde waarde aan het geheel is.

Wat over het algemeen ontbreekt is dat onze maatschappij en de daarbij gekweekte normen en waarden met zich meebrengen dat wij en onze kinderen veelal niet opgevoed worden met het leren ontdekken van onze eigen waarden, krachten en talenten. Wij worden vanaf jongsaf niet begeleid in hoe we onszelf kunnen ontdekken, hoe om te gaan met onze eigen angsten en twijfels. Hoe na te gaan wat onze levensrol is: wie ben ik, wat kan ik, wat wil ik, hoe behandel ik mezelf, hoe behandel ik anderen, wat is mijn positie in de maatschappij als vrij mens, wat mag ik, wat mag ik niet, wat mogen anderen niet, wat is respect…?

Integendeel, wordt de nadruk gelegd op hoe zwak en afhankelijk we zijn, en jammer genoeg voeden onze ouders en andere mede-opvoeders van huis uit ons zo op, goed bedoeld weliswaar. Er wordt ons geleerd: “hou je rustig, doe wat de regels zeggen anders krijg je problemen”.

Er wordt ons geleerd:” je hoeft je eigen waarde, kracht en talent niet te ontdekken omdat ik… de politicus, het wel voor je doe. Je hebt jouw krachten niet nodig omdat je mij al hebt om dat voor je te doen.” En het ergste…is dat velen van ons het ook geloven.

Waarom geloven we in de illusie dat een mens gelijk aan een ander, sterker en slimmer is, en meer rechten en bevoegdheden over het leven van de ander kan hebben? En waarom zou dat mogen?

Waarom zou een politicus, die altijd aangeeft te houden van land en volk en met een ieder het beste meent, als basis uitgangspunt hebben  dat de mensen van meet af aan zo zwak en onverstandig zijn dat ze de politici nodig hebben voor een goed leven?

Maar…wie rijdt de bussen? Wie vervaardigt producten? Wie zet ondernemingen op? Wie introduceert nieuwe ideeën?

Wie geeft les? Wie haalt vuil op? Wie zorgt voor entertainment? Wie komt op de markt met nieuwe technologie? Wie verricht een onderzoek in geval van ziekte?

Wie staat op het veld te planten en te oogsten?…..Wij mensen….geen supermensen, geen politici, maar mensen. En wij mensen werken, innoveren, wij zijn degene die als krachtige actoren in de samenleving bewegen. Wij verdienen dat geld. En wat doen we? We staan verplicht een deel van ons eigen geld af ( belastingen) aan andere mensen die keer op keer hun eigen zwakheden  tonen en/ of hebben getoond, en deze zwakheden goedpraten met smoesjes, beloften en onwaarheden. En als we geen gehoor willen geven of oneens zijn, staan er een andere groep mensen klaar om met geweld ons te laten doen wat de zwakke groep wil, omdat ze niet kunnen overtuigen met ideeën, maar met dwang. En het lukt
deze groep mensen ook nog omdat de echte sterke groep in angst leeft.

Ons politiek systeem heeft ons, de mensen eeuwenlang overtuigt van de illusie van onze zwakke en afhankelijke positie en doet of probeert dat nog steeds.
En daarom is het niet raar dat, wanneer we om ons heenkijken we stelselmatige achteruitgang zien; armoede, geweld, decadentie, demoralisatie…. omdat onze eigen waarden en echte krachten niet de gelegenheid krijgen om tot uiting te komen… omdat we veelal zijn gaan geloven dat we ze  niet bezitten.

Deze groep mensen m.n. de politici, zijn niet in staat voor verbetering te zorgen voor de echte sterke mensen, maar alleen voor zichzelf….ten koste van de sterke mensen die zich zwak wanen.

Zolang wij blijven geloven in deze illusie van zwakte, zullen wij zwak blijven. Zolang wij onze verschillende krachten blijven weggeven aan deze groep mensen, zullen wij onszelf niet kunnen versterken.

We zouden ons geld, onze krachten en talenten rechtstreeks in onszelf kunnen investeren.
Het crowd funding systeem is een van de mooie opties waarin de verschillende krachten van de mensen onderling in een samensmelting, sterk tot uiting komt. In dit systeem bestaat er geen ” machthebber”, maar een geïnteresseerde die beseft dat niet het reguleren, maar het investeren en ontplooien van nieuwe ideeën en krachten in het belang ligt van een ieder.

Voorstel voor het begin van een nieuwe richting; geen omslachtige belasting overdracht aan een kleine groep zwakke mensen op basis van verplichtingen, maar rechtstreekse en transparante investering in elkaar, op basis van de overtuiging van ideeen.

Het is interessant om te kunnen waarnemen hoe de meeste politici zichzelf profileren. Wat men altijd sterk wil laten doen overkomen is hun vrome persoonlijkheid met een hoog moraal, goede zeden en de sterke wil om het volk dienstbaar te zijn.

De geschiedenis van het politiek systeem vertelt dat de vele doelen die vanuit dit systeem gesteld werden min of meer geresulteerd zijn in armoede, geweld, oorlog, bezetting, list, bedrog en manipulatie en het meest opvallende: vooritgang van ene kleine groep mensen die een direkte of indirekte link hebben met de politiek.. Er zijn veel onderwerpen die aangesneden kunnen worden met betrekking tot het politiek moraal, maar in dit stuk beperk ik me even tot het verschijnsel van oorlog …er zijn verschillende soorten oorlogen die te onderscheiden zijn:

1. Een oorlog waarbij de een de ander aanvalt om gewoon te kunnen domineren, voorbeeld hiervan is Duitsland ten tijde van Hitler.
2. Een oorlog waarbij een land de ander verdedigt en daarbij inspringt. Bijvoorbeeld:  Amerika die dan insprong tegen Duitsland ten tijde van Hitler.
3. Een oorlog waarbij men gewoon de natuurlijke hulpbronnen van de ander wil overnemen, voorbeeld Amerika en Irak.
4. De Surinaamse binnenlandse oorlog, waarbij vele Surinamers leed hebben ondervonden. Deze oorlog vind ik persoonlijk de meest wrede vorm omdat landgenoten elkaar afmaken. Maar is de reden voor deze escalatie vaak wel bekend?

Maar hoe we dit gegeven van oorlog ook zouden bekijken, het komt er uiteindelijk op neer dat de politici met hun vrome persoonlijkheid bestaande uit een hoog moraal, goede zeden en de sterke wil om het volk dienstbaar te willen zijn, aantonen niet in staat te zijn om een respectvol, vredevol en constructief beleid te voeren om het aspect van oorlog overbodig te maken. Van zo een “heilige” zouden we dat toch tenminste mogen verwachten?

Iemand die zich zo “perfect” voordoet zou toch met een ander “perfecte” soortgenoot toch het beste kunnen overeenkomen? Een zodanige overeenkomst dat beide partijen of landen op basis van vrije wil erop vooruit kunnen komen?

En wat gebeurt er vaak bij oorlogen? In Amerika is er sprake van een “draft”. Dit is de situatie waarbij jonge mannen gesommeerd worden om het leger in te gaan om hun leven te geven voor Land en Volk. Ze moeten dit doen omdat er “monsters” zijn aan de andere kant, en die moeten afgemaakt worden. Aan beide kanten wordt dit verhaal globaal vertelt. En het meest “grappige” hiervan is dat de zonen van de beleidsmakers niet in die oorlog hoeven te gaan meevechten. Maar de belastingbetalende burger en diens kinderen moeten dat wel doen.

Maar dit is zo tegenstrijdig. Vermoordt een burger een andere burger, dan is die strafbaar voor moord of doodslag. Maar stuurt een president jongemannen om in eigen land of het buitenland, om duizenden andere mensen te vermoorden…. is dat een heldendaad, altijd wel min of meer gerechtvaardigd met een of andere reden. En dankzij de mensen met een geweten die de feiten of echte verhalen achteraf vertellen van waarom de oorlog daadwerkelijk werd gevoerd, blijkt het veelal om belangen en geld van een kleine groep mensen in of dichtbij de politiek te gaan. Niet om principïele zaken die volgens “heilige moralisten” aangepakt dienen te worden.  Het politiek instituut is aan het einde van de dag, het enige instituut van waaruit het mogelijk is om in georganiseerd verband strafbare feiten legaal te verrichten… en dit op zowel nationaal als internationaal vlak.

De vraag die we zouden kunnen stellen is: “zouden wij als mensheid onze realiteit niet moeten veranderen? Zouden we onze omgeving, het politiek systeem, niet gaan veranderen op een zodanige wijze dat geen enkel mens of groep van personen in staat gesteld kan worden op wat voor wijze dan ook zeggenschap te verkrijgen over de beslissingsbevoegdheid van het leven van anderen, en dat ook nog tegen betaling?” Wij betalen voor onze eigen (mentale) gevangenschap en achteruitgang.

Is dit wat uw leven waard is?

Het is duidelijk dat de politici nu hun best doen om zichzelf te verkopen als te zijn de meest vrome en capable mensen in de maatschappij, en jammer genoeg “kopen” heel wat  burgers dit ook nog.  Maar hoe logisch en rechtvaardig werkt dit politiek systeem?

Is het moment niet aangebroken dat we als mens heel goed zouden moeten beseffen wat onze positie als mens in de maatschappij is, en vooral ook in relatie tot elkaar? De principes zoals  vrijheid, gelijkheid en onafhankelijkheid zijn principes of begrippen die we niet beseffen. We zouden vanuit dit uitgangspunt bijvoorbeeld niet steeds op mensen hoeven te stemmen die 5 jaar aanzitten, maar bijvoorbeeld in plaats daarvan mensen op project basis een project laten afmaken, waarbij hun dienstbare werkzaamheden gelijk eindigen na het afronden van een project. De gemeenschap ziet ook gelijk waarin dat geld geinvesteerd wordt. En voordat dat project uitgevoerd wordt, heeft de gemeenschap via een website een transparante kijk op wie een offerte heeft ingediend en wat voor kwaliteit gebruikt wordt. Men kan vanuit de gemeenschap dan altijd nog onafhankelijke expertise input krijgen.( Is een mogelijkheid ).

We vergeten dat de (r)overheid niets meer dan een dienstbare intermediar is die zichzelf het recht heeft toegeëigend om via wetgeving de burgers gelegaliseerd te kunnen roven in de vorm van het belastingstelsel. Deze rechtvaardiging van het wederrechtelijk afnemen van het  geld van de burger is om een “betere gemeenschap” te crëeren door middel van reguleren van afgenomen gelden en gronden. Al het geld dat verplicht naar de (r)overheid gaat, komt weer in de gemeenschap terug. Why depend on a middleman? Een intermediair kost altijd veel duurder, de wegenmaker en-of bruggenbouwer beweegt dagelijks in de maatschappij, tussen de reeds betalende burger. Waarom zou de burger de wegenmaker en- of bruggenbouwer niet rechtstreeks kunnen betalen? Het neemt creativiteit en de wil om een nieuw systeem in het leven te roepen.

Bijvoorbeeld: Een organisatie op basis van gelijkheid en transparantie, waarbij er geen sprake kan zijn van wiloplegging door middel van wetgeving, maar een organisatie belast met het kunnen overtuigen van de gemeenschap op basis van rede, feiten, logica en effect, die zich heeft gevormd in ideeën. Dan, en alleen dan zal de burger kunnen betalen voor een transparant idee, die ook rechtreeks of direkte manifestatie in zich bergt waarvan de burger zelf overtuigd is van het eigen en algemeen belang. Maar nu betalen we verplicht voor zaken die onduidelijk en vaag zijn en stellen we ons afhankelijk van beloften die steeds weer gedeeltelijk, gebrekkig of niet waargemaakt kunnen worden.

Daarom is de concentratie van macht in handen van een groep mensen gevaarlijk, omdat men ervanuit gaat dat het normaal is dat er mensen mogen zijn die het recht van wiloplegging aan anderen bezitten door middel van wetgeving.

Maar dit is een destructief en subjectief uitganspunt. Welk moraal bepaalt dat een subjectief uitgangspunt van een groep mensen “goed” is voor een ieder. De mens verschilt in maak, maar doordat de subjectieve uitgangspunten van een bepaalde groep mensen opgelegd wordt aan de leden van de gemeenschap, wordt een ieder over een kam geschoren.  Omdat er volgens die kleine groep een bepaalde universele maatstaf is om de rechten van mensen te bepalen, beperken of te honoreren. En dat is een waanidee.

De mens heeft zichzelf niet gemaakt, laatstaan zijn naaste. Welk moraal kan dan bepalen welk subjectief uitgansgpunt het objectief belang kan dienen naar alle redelijkheid? Moeten of kunnen wij genoegen nemen met het gegeven dat de belangen van een bepaalde groep behartigd kunnen worden en dat de rest gewoon “pech” heeft?

Wat verstaan we onder rechtvaardigheid? Of onder vrijheid, gelijkheid en onafhankelijkheid?

Wie staat boven wie, en waarom? Welke universele maatstaf rechtvaardigt de mogelijke illusie dat de een boven de ander kan staan? Wat geloven wij als mensen over onze eigen waarde? Is het normaal dat wij ons moeten onderwerpen aan de willekeur van derden, vooral wanneer we overduidelijk ervaren dat het ten koste is van onszelf?

Zolang wij deze vragen niet onderzoeken zal er een ongelijkheid bestaan, waarbij het onrecht zal blijven zegevieren. Dit onrecht zal zich blijven richten op het beperken van de universele vrijheden van de mens.

We stemmen een keer in de 5 jaar, maar op wie stemmen we?

Tot nu doen alle politieke partijen (met uitzondering van enkele partijen) “zaken” door te “spelen” met de zetelverdeling.

Wanneer men uiteindelijk op het podium staat weten we zo zoetjes al wat wij als burgers zullen aanhoren; scheldkannonades naar de andere politieke partijen zodat de scheldenaar daardoor hopelijk als “volksredder” gezien kan worden. Men kan alleen beloven, maar een belofte is geen garantie. Een verkiezingscampagne is het kunnen verkopen van beloften. En degene die koopt, betaalt een dure prijs. Men geeft niet op een cijfermatige en/of wetenschappelijke wijze aan hoe realistische veranderingen teweegebracht kunnen worden die nodig zijn voor vooruitgang.

Maar tot nu toe heeft geen enkele “volksredder” gesproken over duurzame oplossingen, en helemaal niet eens wat de oorzaken zijn van de wantoestanden in het land.

Het volk bepaalt.

Maar wat nog erger is, is dat het volk verdeeld is in kritische mensen en niet-kritische mensen. Men kiest nu meer uit wanhoop voor het “mindere” kwaad. Een burger heeft zelf tijdens een interview aangegeven dat hij er van bewust is dat de partij waarop hij gaat stemmen ook steelt, alleen “steelt die niet zoveel als de andere.” Zal het zo zijn dat de burger alle geloof in iets goeds of nieuws heeft verloren dat men maar het kwade accepteert, zolang  het maar het mindere kwaad is?

Dit is erg omdat veelal de afhankelijk denkende mensen er vanuit gaan dat de oude, bekende mensen echt voor een betere toekomst kunnen zorgen voor hun, en dat is hun goed recht. Maar wat het stemmen met zich meebrengt is dat deze zelfde afhankelijk denkende groep die tevens niet kritisch is, volgens dit “democratisch” systeem via het kiesstelsel en stemgedrag bepaalt dat de andere onafhankelijk – kritisch denkende mensen ongewild ook onder een  bewind van onkundige mensen valt.

Men kiest meer voor onverstandige en gevaarlijke mensen. Maar  niet voor vreedzame, kritisch-denkende, en kundige mensen. Oh…wacht even… die zijn er vrijwel niet in de politiek, en degenen die er eventueel zouden zijn gaan of meewerken met de gevaarlijke onverstandigen of worden weggewerkt.

Het is jammer dan dat uiteindelijk gedegen, verantwoordelijke burgers gebukt moeten gaan onder een bewind van gevaarlijke en onverstandige mensen, die de macht en instrumenten van wetgeving tot hun beschikking hebben. In plaats deze dienaars het land dienen, worden de ondernemende burgers klanten tevens concurrenten, en ook bedelaars van deze dienaars.

Zolang we niet gaan beseffen dat geen enkel mens op wat voor wijze dan ook gedwongen kan worden door een ander mens om een bepaald leven te leiden zullen wij als mensen, als Surinamers er niet beter van worden. En helemaal niet wanneer de dwangmatige heerser verbaal of non-verbaal geweld als normaal beschouwd,

Zelf kennis is de eerste stap naar de kennis van anderen en de onderlinge relatie naar elkaar.

Kennen we onszelf wel? Kent u uw positie als burger in de maatschappij? Als u naar de geschiedenis kijkt, en niet iemand bent met “connecties”, kunt u echt zeggen dat de (r)overheid  uw leven heeft verbetert? Vindt u het normaal dat anderen het recht hebben om bepaalde zaken voor u te bepalen zoals de verplichting om te betalen voor bepaalde belastingen, verzekeringen, en boetes voor verzekeringen?

Bent u een meester, of heeft u een meester?

 

Wanneer kunnen we spreken van een sterke samenleving?  Wanneer er sprake is van welvaart, welzijn en ontwikkeling?

We zouden dan eerst moeten nagaan wat deze woorden betekenen:

Welvaart: Welvaart is de mate waarin de behoeften met de beschikbare middelen kunnen worden bevredigd. Het is een kwalitatieve maatstaf.

Gevonden op http://www.woorden-boek.nl/woord/welvaart

Welzijn: Het welbevinden van mensen in lichamelijk en geestelijk opzicht.
Welzijn is iets dat mensen individueel beleven. Welzijn staat los van welvaart. Ook zonder welvaart kunnen mensen zich lichamelijk en geestelijk goed voelen. Omgekeerd kunnen bepaalde gevolgen van welvaart een bedreiging zijn voor het welzijn. Welzijn wordt meer bepaald door sociale stabiliteit en culturele bloei dan door economische vooruitgang.

Gevonden op: http://www.webrichtlijnen.nl/ondersteuning/begrippenlijst

Ontwikkeling: Natuurlijk proces waardoor een persoon andere of meer gedrags-en handelingsmogelijkheden verwerft 2)vergroten van kennis,bekwaamheden of vaardigheden voor specifieke handelingen 3)in de zin van volksontwikkeling of ontwikkelingswerk:onderdeel of aspect van volwassenenvorming of volwasseneneducatie gericht op het vergroten van kennis,bekwaamheden of vaardigheden.

Gevonden op http://www.woorden-boek.nl/woord/ontwikkeling

Interpretatie:

Het mooie, maar ook tegelijkertijd het meest  uitdagende van de taal  is de mogelijkheid van interpretatie van de verschillende woorden of zinnen die gebruikt worden tijdens het communiceren. En interpretatie is vrijwel altijd voor wel of niet in belangrijke mate subjectief. En om eenduidigheid  te bereiken, is een bepaalde mate van objectiviteit vereist.  Omdat objectiviteit uit het geheel van de verscheidenheid van subjectiviteiten ontstaat, zal als gevolg hiervan de volledige mate van de volle honderd procent objectiviteit niet bereikt kunnen worden.

Hoe richten we dus een samenleving in die gestoeld is op objectieve opbouwende normen en waarden, die in beginsel een subjectieve oorsprong hebben,  rekening houdende met de verschillende belangen die in belangrijke mate onlosmakelijk verbonden zijn aan de verschillende emoties van de mens?

Objectief algemeen belang op basis van de rede.

Objectieve belangen kunnen worden gediend door eerst de subjectieve belangen in kaart te brengen en dan vanuit dat perspectief een structuur in te richten op basis van een objectief algemeen belang, beredeneerd vanuit de rede.  Rede: argumenten of beweegredenen gebaseerd op logica, feiten en effecten. Onze normen en waarden zouden een opbouwend effect kunnen hebben wanneer wij als mensheid beseffen wat de onderliggende principes van deze normen en waarden zijn, en wat die betekenen.

Principes en universele rechten

Universeel : Algeheel, Algemeen, Alzijdig

gevonden op: http://www.complete-encyclopedie.nl/Woordenboek/Synoniemen+U/pagina%202/Universeel/

Principes: grondoorzaak grondbeginsel, grondstelling, idee, stelregel

gevonden op: http://www.woorden-boek.nl/woord/principe

Kort samengevat:

Wat is de grondstelling waar wij als mensen over het algemeen vanuit mogen gaan wanneer het aankomt op wat wij wel of niet mogen doen? Of anders gezegd:

Wat zijn  onze posities tegen over elkaar in de maatschappij?Wie is bevoegd om welke handelingen te verrichten tegen een ander, op grond waarvan en onder welke omstandigheden? Wie is ook bevoegd te bepalen wat de person zelf, en wat anderen wel of niet mogen? Bij wie begint het en waarom, wat is de maatstaf?

De basis rechten of universele rechten:

Vrijheid:

Is het gegeven dat elk mens vrij is in denken, spreken en handelen. De basisrechten die hieruit voortvloeien zijn onderdak, voeding, ontplooiing, gelukzaligheid, en bovenal het recht op zelfbeschikking.

Rechtvaardigheid

Het gegeven dat elk mens het recht heeft om zelf te bepalen over zijn inkomsten en door geen enkel ander mens of groep mensen verplicht gesteld kan worden om zijn verdiende inkomsten af te staan tegen zijn wil (belasting), en hij dat omgekeerd ook niet verwacht en/of doet.

Het gegeven dat elk mens het recht heeft zichzelf te beschermen op welke wijze hij dat ook als rechtvaardig ervaart, zonder bemoeienis van een ander of een groep mensen.

Het gegeven dat geen enkele vrijheid van de een de vrijheid van de ander zal beperken.

Gelijkheid

Het gegeven dat elk mens gelijk staat aan de ander. Geen enkel mens kan dus een regel opstellen voor een ander waarbij de regelgever zichzelf bevoorrecht op welk wijze dan ook. Het gegeven dat geen enkele vrijheid van de een de vrijheid van de ander zal beperken.

Onafhankelijkheid

Het gegeven dat geen enkel mens in welke vorm dan ook, toestemming moet vragen aan een ander of hij op een bepaalde manier mag leven of een bepaald beroep of bedrijf mag uitoefenen (vergunningen).

Hooguit kan in het algemeen belang wel afgestemd worden over de lokatie waar het beroep uitgoefend zal worden, uitgaande van een bestemmingsplan.

Afspraken

Het gegeven dat men op basis van ruilwaarden die voor beide partijen van belang zijn de daarop aansluitende toezeggingen overeenkomt en honoreert.

Consequenties

Het gegeven dat er maatregelen bestaan die automatisch ontstaan wanneer een of een der partijen zich niet aan de gemaakte afspraken houdt. Deze maatregelen zijn gericht op verzekeren van het nakomen van de reeds gemaakte afspraken.

Leiderschap

Het gegeven dat een persoon of groep personen met scherpe inzichten deze aanwenden in het belang van zichzelf, maar daarmede ook in het belang van anderen. Deze inzichten worden zoveel mogelijk overgedragen aan belanghebbenden met het doel die te versterken.

Transparantie

Het gegeven dat alle informatie, het algemeen belang rakende,  openbaar is waarvan ook de juiste betekenis duidelijk is voor alle belanghebbenden. Op basis hiervan maakt een ieder bewuste keuzes die weer effect zullen hebben op het individueel en gemeenschapsbelang.

Integriteit

Het gegeven dat elke vorm van oprechtheid aangewend wordt bij het behartigen van de belangen van belanghebbenden  voor zowel commerciële- als gemeenschapsbelangen. Hierop aansluitend zullen alle procedures en processen zodanig op basis van een constante openbare transparantie ingericht zijn, dat de oprechtheid gewaarborgd is en het ook onder constante monitoring onderhevig is.

Het beoogd objectief algemeen belang acht de principes zoals hierboven omschreven van hoogste waarde. Binnen deze context is de voorlopige uitkomst dat geen enkele regel (wettelijk of niet-wettelijk) deze universele rechten mogen, kunnen aantasten, beperken of overstijgen, omdat geen enkele moraal dit kan rechtvaardigen wanneer er besef is van totale gelijkheid.

Het politiek systeem, gezien de geschiedenis, is ontstaan uit en leeft voort op hierarchie, geweld en onderdrukking. Hierachie impliceert een meerdere die over een mindere heerst, waarbij er dus sprake is van onderdrukking. En onderdrukking, vroeg of laat, leidt tot conflict. Een samenleving die functioneert binnen de structuren van het huidig politiek systeem is een samenleving die verkeert in een psychologische burgeroorlog.

De massa die zich makkelijk beet laat nemen door doorgewinterde politici is dus ook de massa die via stemmen en wetgeving voor de rest van de bevolking binnen die gemeenschap zal bepalen wat het doen en laten zal zijn. Een wel of niet hierop gebaseerde eerlijke conclusie is dat de minder kritische mensen voor de kritische mensen bepalen.

Macht in de handen van een kleine groep mensen of een persoon leidt overmijdelijk tot chaos, omdat de overheerste groep een en al afhankelijk is van de willekeur van de kleine groep machtigen die uiteindelijk gekozen wordt door de beetgenomen massa. En deze kleine groep machtigen zijn veelal wel degenen die functioneren vauit de principe van geweld en onderdrukking.

Is het dan vreemd dat geweld en chaos zegeviert binnen en vanuit het politiek systeem?       Is het niet tijd geworden dat wij als mensen beseffen dat geen enkel mens boven een ander kan staan omdat daarvoor van meet af aan geen rechtvaardiging bestaat?

Een sterke samenleving is niet een samenleving die aangestuurd wordt door wiloplegging, dwang en geweld waarbij er misbruik gemaakt wordt van de afhankelijkheids positie van de groep mensen die in (geestelijke) armoede verkeren.

Een sterke samenleving is een samenleving aangestuurd door de overtuiging van ideeën, logica, rede, feiten en de daaruit voortvloeiende effecten, uitgaande van de principes van de universele rechten, waarbij men geestelijk en materieel verrijkt wordt (welzijn, welvaart en ontwikkeling)

Ego, de energie die functioneert vanuit de overtuiging van schaarste of gebrek.  Angst is een van de meest gevaarlijke energetische instrumenten van ego. Angst is in staat de mens tot verschillende zaken te bewegen en wanneer “iets”  in staat is de mens zodanig te bewegen tot een doen of nalaten, vooral wanneer de persoon het niet uit vrije wil doet, heeft de persoon een meester. De persoon is dus een mentale slaaf.

De volgende effecten van angst kunnen zijn:

Haat 

Dit leidt tot afzondering en geweld naar anderen toe.

Depressie

Dit leidt tot geen zin hebben in het leven , omdat men vaak angstig is voor het leven in het geheel  of voor de toekomst, of voor mensen. Men raakt vaak depressief omdat men het gevoel heeft het leven, de toekomst of de mensen niet aan te kunnen, en geeft op.

Zelfverachting:

Doordat men zich onderworpen voelt aan de gedachten en/of meningen van anderen, durft men vaak niet achter hetgeen te staan waarin men gelooft. Men wordt immobiel, er is geen durf om de eigen mening te ventileren, men is gevoelig voor manipulatie en intimidatie …. men laat over zich lopen, en “praat maar mee”, omdat dan daardoor de acceptatie door anderen een mogelijkheid wordt. Dit kan op zowel prive of zakelijk terrein. Men durft niet voor hun eigen recht op te komen.

Immobiliteit kan ook leiden tot het “Beste stuurlui” syndroom:

Men durft vaak ook niet zelf een bepaalde verandering teweeg te brengen, legt zich erbij neer en na een bepaalde tijd wordt de situatie tegen een mogelijke verandering niet alleen verdedigd, maar men gaat ook in de aanval omdat anderen wel werken aan de verandering. De slaaf beschermt zijn meester, en durft zijn eigen vrijheid niet tegemoet te gaan.

Dominantie en manipulatie:

Men wil anderen overheersen, omdat men in staat is te niet geloven in de mogelijkheid dat anderen oprecht van de dominante persoon kunnen houden of die kunnen accepteren. Controle wordt een noodzaak, al voelt de dominerende persoon aan dat de liefde of acceptatie “onderdrukt en/of geforceerd” is, geniet het controleren prioriteit boven het vrijlaten van de persoon.

Dit dominant gedrag uit zich meestal in de politiek door personen die zichzelf beschouwen als heersers. Deze schromen niet om instrumenten van wetgeving in het leven te roepen om hun wil door te drukken. Manipulatie wordt in dit geval ook zonder terughoudendheid toegepast.

In de liefde kan er ook sprake van zijn van dominantie en manipulatie. De behoefte en noodzaak om steeds te moeten weten waar de partner zich ophoudt, en met wie en waarom is een op dat moment, onoverwinnelijke drang.  Controle is noodzaak, want hoe zal men anders echte liefde kunnen ervaren of realiseren?

Het is jammer, omdat wij als mensen vaak niet beseffen hoe sterk we zijn, en dat we door onze angsten te overwinnen een heel andere omgeving kunnen realiseren voor onszelf en anderen.

Uiteraard is er veel meer te zeggen over dit onderwerp, maar ik zal afsluiten  met  de overtuiging dat angst uiteindelijk niets anders is dan een redenering van het verstand, gebaseerd op ervaringen van de angstvallige zelf of ervaringen van anderen, gecombineerd met          de emotie van pijn. Angst is het in gedachten aannemen van de mogelijkheid van een bepaalde uitkomst, het is dus geen feit of realiteit. En wanneer een uitkomst nog geen feit of realiteit is, is men indirect aan het geloven in een leugen. Conclusie, angst is leugen.

Wanneer we in staat zijn de leugen in te zien, zijn we vrij….