Welcome to the site for empowerment for mind, body and soul. Check out the eBooks, books, freebies and blog articles regarding empowerment.
Minister Albert Ramdin van Buitenlandse zaken heeft bevestigd dat de salarissen voor de maand juli 2020 zijn veilig gesteld. En voor de maanden augustus en september zien de vooruitzichten er veelbelovend uit.
Er zijn gesprekken gaande met het totale bankwezen alsook de Centrale Bank om deze garantie te bieden.
Het is zover! De verdachte die al eerder genoemd werd in de zaak van het kasreserveschandaal mag Suriname niet uit. De autoriteiten die de grenzen bewaken van Suriname zijn al ingelicht en hebben al de opdracht gehad om Hoefdraad niet te laten passeren, indien hij naar een ander land wilt gaan.
Deze zaak is heel erg belangrijk voor Suriname omdat er veel antwoorden kunnen worden gegeven op de vraag van waar het geld van de Centrale Bank is. Wat nog belangrijker is, is dat het weer terug gestort moet worden op de Centrale bank. Het houdt een heleboel Surinamers bezig en velen vragen zich af wat het vervolg van dit strafrechtelijk onderzoek zal openbaren.
Want het wegnemen van deze gelden was de druppel die de economie van Suriname helemaal kapot maakte waardoor de koers nog meer omhoog ging en de inflatie weer toenam. Het terughalen van dit geld kan voor een enorm herstel zorgen van de economie.
De vraag is nu of Hoefdraad wel zal wachten op het onderzoek of als hij weg zal gaan uit Suriname om zijn vervolging te ontvluchten.
Maar dat Suriname dit ooit zal moeten ervaren in de toekomst is iets waarover alle Surinamers behoren te waken.
Rumi Knoppel
Lekker stelen! Lijkt een schaamteloze handeling te zijn van een groepje Surinamers. Het is verbazingwekkend hoe men op allerlei manieren via de overheid van de belastingbetalende burger probeert te stelen…oh nee, gewoon steelt van de Surinaamse burger. En wel van de ambtenaar tot de overheidsfunctionaris.
Laten we hopen dat deze dieven deze manieren niet leren aan hun kinderen thuis door ze te zeggen:” pe ye wroko, dape iem nyang”, want dan zijn we als gemeenschap nog langer bezig met een positieve transformatie.
Gelukkig merken we nu dat de rest van de Surinamers dit wangedrag niet meer accepteren en er honderd procent achter staan om deze praktijken tot een einde te brengen.
Hopelijk gaan we nu de richting op van een verbeterde stabiliteit!
Rumi Knoppel
Spiritwriter
Binnenkort hebben we de verkiezingen en het zou goed zijn om als burgers van Suriname te weten dat onze toekomstige volksvertegenwoordigers zichzelf bepaalde vragen stellen die als criteria worden meegenomen tijdens het concipieren van wetgeving.
De belangrijkste taak van parlementariers is om de samenleving uiteindelijk te ordenen door middel van wetgeving. Het formuleren en vaststellen van regels die de hele gemeenschap regarderen is geen gemakkelijke taak omdat verkeerde of onrechtvaardige regels enorme schade kunnen aanrichten aan de levenskwaliteit van de mensen. Men kan (on)bewust eerder (universele) rechten vertrappen dan respecteren.
Vandaar dit respectvol bedoeld voorstel (in de vorm van een vragenlijst) aan parlementariers, om belangrijke universele principes mee te nemen in hun afweging bij het totstandkomen van wetgeving.
Deze kunnen over het algemeen zijn:
Hoofdvraag: mag ik als volksvertegenwoordiger zo een regel wel opstellen?
Criteria: Alle mensen zijn universeel gelijk. Dus wat een ander wel of niet mag geldt ook voor mezelf. Zou ik deze regel aan mezelf opleggen? Zou ik me eraan willen houden of ga ik me ook eraan houden?
Hoofdvraag: behoor ik als dienaar van de mensen hogere of meer rechten en privileges te hebben dan de burgers?
Criteria: bijvoorbeeld: behoor ik als dienaar of vertegenwoordiger hectare grond aan te vragen? Zal ik niet een verbod hiervoor wettelijk moeten opleggen aan deze functie van parlementarier?
Behoor ik als dienaar de strafrechtprocedure en de strafmaat voor mezelf en mijn collega’s vanwege mijn functie juist niet strenger te maken, dan voor de burgers?
Hoofdvraag: gaan de burgers door deze regel er (sneller) op vooruit?
Criteria: Hoe zal de regel ervoor zorgen of ertoe leiden dat de burgers steeds minder geld zullen moeten uitgeven voor collectief georganiseerde zaken?
Dus hoe zal de regel ervoor zorgen dat burgers niet alleen sneller en makkelijker geld verdienen, maar ook meer geld overhouden?
Behoor ik en alle andere overheidslieden ook niet efficient en economisch om te gaan met belastinggelden waarbij bijvoorbeeld het rijden van dure voertuigen en huren van dure panden zoveel mogelijk vermeden wordt? Hoe zorgt de regel hiervoor?
Hoofdvraag: is de regel efficient voor de burger?
Criteria: Hoe zal de regel ervoor zorgen dat de burger steeds minder tijd hoeft te besteden aan procedures van de overheid?
Hoofdvraag: Is de regel makkelijk te begrijpen voor de burger?
Criteria: is de regel duidelijk? Is het eenvoudig ? Is er weinig ruimte voor meerdere interpretaties?
Hoofdvraag: Werkt de regel bevrijdend of beperkend?
Criteria: wordt het persoonlijk leven of persoonlijke interacties tussen personen beperkt?
Wordt het zakelijk leven of zakelijke interacties tussen personen en/of bedrijven beperkt? (Tenzij die interacties een gewelddadig of schadelijk karakter dragen). Of draagt de regel juist bij aan een verruiming van een positieve bewegingsvrijheid?
Hoofdvraag: Hoe kan de burger zich verzetten indien de regel onrechtvaardig of schadelijk is?
Criteria: kan een regel de burger een snelle en eenvoudige uitweg bieden in geval een bepaalde regel een nadelig effect heeft? Behoort de burger te wachten op wijziging van deze regel indien die meteen schade of verlies lijdt? Voorziet de huidige structuur van rechtsgang wel voldoende hierin? Hoe kan de regel hierop voorzien?
Hoofdvraag: Wordt de overheid verantwoordelijk gesteld voor de uitvoerbaarheid?
Criteria: Heeft de regel een afhandelingstermijn voor de overheidsuitvoerder? Zijn er consequenties/ sancties daaraan verbonden?
Praktische aandachtspunten:
1. Voordat een regel tot stand komt dient er een gedegen onderzoek gedaan te worden waarbij alle stakeholders gehoord worden en de oplossingen bieden die zij denken die goed zullen werken. (Wat in theorie al zou moeten gebeuren).
2. De voorbereiding van de praktische uitvoerbaarheid van een regel behoort eerst uitgewerkt en in ‘place’ te zijn.
3. De praktische organisatie en uitvoerbaarheid van de regel moet realistisch zijn.
Aan de toekomstige parlementariers,
Veel wijsheid en succes toegewenst!
Rumi Knoppel
Een landelijk organisatie systeem zou een systeem moeten zijn dat funcioneert op basis van kennis, namelijk technische kennis en universeel- emotionele kennis.
Binnen deze context betekent;
Technische kennis:
Het beschikken over een overzicht en inzicht van organisatorische wetmatigheden.
Universeel-emotionele kennis: de kennis van het menselijk innerlijk systeem die altijd voor een ieder geldt zodat de beleving en ervaring van de universele rechten en vrijheden op een fundamentele wijze tot hun recht komen.
De universeel- emotionele kennis draagt ertoe bij dat de mensen in zo een samenleving hetzelfde hoogbewustzijn delen over de specifieke definitie of begrip van wat respect, zelfrespect, liefde, gelijkwaardigheid, vrijheid en non geweld inhoudt.
Maar ook wat disrespect, haat, ongelijkwaardigheid, onderdrukking en geweld inhoudt zodat een ieder het duidelijk verschil kent.
Kennis is macht, dus gedeelde kennis is gedeelde macht. En wanneer we onszelf op een oprechte manier heel goed kennen, kennen we elkaar ook. Op basis van deze gezamenlijk gedeelde universeel-emotionele kennis zou de technische kennis dan zodanig toegepast kunnen worden dat de kracht van creativiteit de richting bepaalt in een samenleving, zonder dat er ‘schade’ wordt aangericht aan de universele rechten en vrijheden.
Deze kracht van creativiteit kan alleen een piek bereiken door brainstorm-sessies te houden waarbij de betrokken actoren met ideeën en oplossingen spelen. Hierbij zou men deze combinatie van type kennis moeten herkennen, erkennen en waarderen. Het aspect van het “ego Ik” mag hierbij geen rol spelen.
Hierdoor zijn de brainstormers gericht op een gemeenschappelijke oplossing en niet op het “gelijk willen krijgen” of het willen dienen van een eigen belang.
Organiseren kan daarom nooit hetzelfde zijn als regeren. Kennis is macht en bij de gezamelijk gedeelde kennis is de macht gelijk verdeeld, dus… niemand kan zomaar de eigen wil doordrukken. Niemand heeft monopolie op wat het beste is voor de ander omdat een ieder al gezamenlijk weet wat universeel toelaatbaar is en wat niet niet.
Maar bij regeren is er geen sprake van gezamenlijk gedeelde universeel-emotionele kennis omdat macht de bepalende factor is. De machthebber heeft monopolie over de kennis van wat “goed en slecht”… en weet dus wat beter is voor de hele samenleving.
Met al technologische ontwikkelingen … hoe ver zijn we als mensen wanneer we kijken naar de destructieve omgangsnormen die diep geworteld liggen in de verhouding tussen de individuen onderling en de verhouding overheid – gemeenschap? Kunnen we deze omgangsnormen als constructief en vooruitstrevend beschouwen?
We hebben kennis, maar wat voor type kennis? We kunnen spreken van ontwikkeling, maar wat voor type ontwikkeling? De actuele situatie dwingt ons om deze universeel-emotionele kennis te gaan herevalueren en te implementeren zodat we daadwerkelijk met een hoger bewustzijn gaan werken aan onze gezamenlijke vooruitgang.
Uiteindelijk komt het hierop neer:
Staan we wel echt stil bij hoe we met onszelf en elkaar omgaan, ongeacht onze status, functie of titel?
Wat voor effect hebben deze omgangsnormen?
Leven we echt in vrede met onszelf en elkaar?
Werken we echt op een positieve manier aan de individuele en gemeenschappelijke vooruitgang?
De antwoorden op deze vragen vormen het fundament voor niet alleen de kwaliteit van ons voortbestaan, maar ook voor ons voortbestaan op zich.
Zolang wij ons op deze type kennis gaan richten, zullen wij blijven ervaren… hoe onze samenleving teniet gaat door gebrek aan kennis.
Rumi Knoppel
Spiritwriter
De werkwijze van een onderdrukker kan verschillend zijn afhankelijk van de situatie. Maar in dit stuk heb ik het graag over één bepaalde soort werkwijze.
De werkwijze van geestelijke verzwakking.
Een onderdukker zal nooit zijn of haar eigen fouten bekennen of toegeven tenzij er voordeel gehaald kan worden uit het bekennen of toegeven. Dus in feite heeft de onderdrukker niets bekend of toegegeven.
Een onderdrukker zal altijd de ander beschuldigen van hun eigen fouten zonder ooit een eigen verantwoordelijkheid te zullen nemen voor het eigen aandeel in het gebeurde. Een onderdrukker zal de ander overtuigen van diens zwakheden, beperkingen en lelijke kanten en zichzelf altijd prijzen voor al het goede dat de onderdrukker zelf doet. Het aanpraten van deze zwakheden, beperkingen en lelijke kanten zijn nodig zodat de onderdrukker onmisbaar wordt. Onmisbaar omdat de onderdrukker niet zwak, beperkt en lelijk is maar sterk, onbeperkt en mooi. Een onderdrukker zal deze leugen van zwakte, beperking en lelijk zijn zoveel aanpraten totdat de ander het gaat geloven en zich ook zo gaat gedragen.
Wanneer de ander dit bemerkt en zich zal laten horen zal de onderdrukker hem/haar gelijk geven door te zeggen: “ is goed, je hebt gelijk. Ik zal het anders doen , jij mag ook wat eraan doen van mij maar je mag het alleen doen op de manier waarop ik jou dat voorschrijf.” De ander zal, door de overtuiging van eigen zwakte en beperking dan ook volstaan hiermee omdat die niet buiten het kader van de onderdrukker zal durven te gaan. De ander volstaat dus niet met de eigen overtuiging van aanpak om voor verandering te gaan maar met die van de onderdrukker. Zo zal echte verandering toch nooit plaatsvinden? De onderdrukten bepalen pas wanneer ze hun eigen methodiek van verzet toepassen, buiten de spelregels van de onderdrukker (zie slot onder afbeelding)
De overheid geeft het recht van protesteren of het recht van verzet door het geven van vergunningen. Met andere woorden moet men eerst toestemming moeten krijgen om zich te mogen uiten op de manier de overheid vindt dat toelaatbaar is. Maar als men niet zelf kan bepalen hoe het verzet eruit mag zien, is er dan wel echt sprake van verzet? Of speelt men nog gewoon volgens de door de onderdukker opgelegde spelregels zodat de onderdrukker nog steeds alle touwtjes in handen heeft?
Rumi Knoppel
Spritwriter
The truth is, is that all of us carry our own inner truth.
The truth is, is that not many are truly willing to accept our inner truth. That is not strange, because many of us barely accept our own inner truth. Failing to accept this reality means to deny freedom.
The truth is, is that if we as a human species are not willing to focus, acknowledge and accept the inner truth of ourselves and others, we will remain in a state of invisible yet undeniable psychological warfare.
The truth is, is that we need to re-evaluate our perception of love. What has been taught to us all these centuries? How is it possible that two lovers start off so pure and most of the time end up with emotions of hate and animosity?
The truth is, is that we have been taught that love is something we can shape others into.
The truth is, is that most of us generally live an every day lie.
The truth is, is that we feel the pressure and discomfort of this every day lie.
The truth is, is that many of us have lied so much so long, that we do not even know what our inner truth is. We live and die by a mask.
The truth is, is that this mask is our prison… created by the psychological warfare through the power of influence. Being a prisoner of life logically kills the spirit, because the very nature of the spirit is freedom for the spirit is without boundaries.
The truth is, is that change ultimately begins with each and everyone one of us, simply by understanding freedom and accepting the truth.
Rumi K.
Wil jij geld verdienen vanuit het buitenland? Neem het onderstaande dan even door.
Om in Suriname bijvoorbeeld US Dollars te willen verdienen, heb je 2 zaken nodig die goed geregeld moeten zijn.
Oplossing voor 1:
Nu kan je met je eigen master DEBIT card rechtstreeks geld ontvangen van jouw werkgever of opdrachtgever die in het buitenland zit.
Hoe kom ik aan een master DEBIT card?
Om hier aan een DEBIT card te kunnen komen zou je bij bank heel wat documenten aan informatie moeten overleggen.
Volgens het nieuw systeem heb je alleen nodig:
a.je persoonsgegevens b. Een geldig legitimatie bewijs
c Een Surinaams woonadres.
Voordelen master DEBIT card:
Het duurt 4-6 weken voordat jouw kaart in jouw handen is.
Oplossing 2:
Nadat jouw master DEBIT card in jouw handen is, kan je werkzaamheden verrichten.
Optie 1:
De werkgevers of opdrachtgevers zijn al online, omdat die zaken doen met de maatschappij van de master DEBIT card. Deze zijn online bedrijven zoals Adfly, 99designs, Fiverr en nog veel meer. De werkzaamheden kunnen varieren tot data entry, freelancejobs tot vakantiehuizen aanbod.
Nadat jouw taak verricht is, wordt het geld overgemaakt naar jouw master DEBIT card. En met deze kaart kan je in meer dan 120 landen, inclusief Suriname geld trekken bij de geldautomaat.
Optie 2:
Beveel dit kaartensysteem aan bij jouw kennissen, familie en vrienden en ontvang USD 25,00 voor elke registratie voor het aanmaken van master DEBIT card.
Voor meer informatie, click je op de link hier onderaan: (hou aub rekening met de wachttijd van 5 seconden zodat de link doorverwijst)
Indien er vragen zijn, maak gerust contact via facebook messenger.
Are you tired of going to the bank for a mastercard, filling out a lot forms and answering a lot of questions? Receive a payoneer debit mastercard to receive payments and make payments internationally.
Working directly with clients? You have the option now that your clients can transfer your funds directly to your card. You can also transfer funds to make payments to your supplier.
Earning money is also possible because payoneer is also linked with a lot of online businesses such as Adfly, 99designs and many more.
You can apply for online jobs and possibilities wit companies who are already linked to payoneer such as freelancing, e-commerce, online advertising, stock photography, vacation rentals and internet payment services.
Also, earn some money by being a payoneer account holder. Receive USD 25,00 by referring someone.
Check out the details in the link below.
http://sh.st/2oqZG (please wait five seconds and press “skip ad” on the top right side of the website, so you can be redirected to the the destination site)
Als u de volgende link over de geschiedenis eventueel het onstaan van de politie bezoekt:
http://www.politie.sr/over-de-politie/geschiedenis/
leest u o.m. het onderstaande:
“Oorspronkelijk heeft politie in Suriname de betekenis gehad van zorg voor het “gehele” Staatsbestuur. In het midden van de vorige eeuw betekende het de zorg voor het bestuur van het binnenland. Thans betekent het de zorg voor de handhaving van de orde, rust en veiligheid van de samenleving; Het opsporen van strafbare feiten en toezicht houden op de naleving der wettelijke voorschriften.
Naar aanleiding van de verschillende taken wordt er een onderscheiding gemaakt, n.l.:”
Het ontstaan van het politie-apparaat is in beginsel een positief uitgangspunt. Er zijn mensen in de samenleving die andere mensen beroven, bestelen, oplichten of geweld aandoen als het nou in fysieke vorm is, of in een andere vorm. Niet alle mensen zijn in staat zich te verweren, dus een “geweldsregulerend” apparaat is a “must have”.
Zo kennen we inmiddels het begrip “crimineel”. Een crimineel is een persoon die anderen schade berokkent, wel of niet door het toepassen van geweld. En deze worden door de politie aangepakt. Logisch en begrijpelijk, omdat zij een gevaar vormen voor anderen die zich wel aan de regels houden en niemand kwaad doen. Zij houden zich niet aan de regels.
Maar als we nu de regels bekijken en de handhaving daarvan, dienen de regels dus degenen die zich met hun eigen zaken bemoeien en niemand kwaad aandoen te beschermen. Zij dienen in alle rust te leven.
Maar we merken zo zoetjes aan dat juist deze groep meer last ondervindt van de regels dan de criminelen zelf, althans het blijkt dat velen het zo ervaren.
Bijvoorbeeld: een crimineel koopt een wapen op straat en dringt met anderen het huis van een niet-crimineel binnen en berooft deze met of zonder geweld. De politie spoort wel op achteraf, maar op het moment zelf is de niet-crimineel overgeleverd aan willekeur van een crimineel. Besluit hij een wapen te willen aanschaffen, dient hij eerst toestemming te vragen aan de overheid. Krijgt hij deze niet, heeft hij pech. Hij moet aan zoveel voorwaarden voldoen omdat de overheid wil voorkomen dat verkeerde mensen in het bezit komen van een wapen. Wij weten hier in Suriname dat de kranten vaak genoeg artikelen hebben gehad waarin leden van de landmacht hun partners en daarna zichzelf van kant hebben gemaakt met een dienstwapen. Hoe eerlijk en betrouwbaar is dit ‘screeningsproces’ dan? Op de koop toe krijgt een niet-crimineel toch een forse boete en straf wanneer die uit wanhoop toch een wapen zijn bezit heeft, als gevolg van een traumatische ervaring.
Voorbeeld 2: Getinte ruiten mogen niet. Maar de handelszaken mogen wel de tint verkopen, waarop de overheid belasting int. Nadat dit geld in meerdere verschillende vormen van belastingen is geind, worden de mensen daarna mensen opgedragen het te verwijderen in naam van veiligheid. Begrijpelijk, maar waarom uberhaubt de verkoop van tint dan toestaan? Tint wordt ook door niet-criminelen gebruikt omdat het de hitte van de zon reduceert, er meer privacy gewenst is en deze niet gebaseerd is op criminele activiteiten. En als vrij mens in een maatschappij zou je toch mogen genieten van jouw persoonlijke keuzes?
Bottomline:
Het politie-apparaat verricht haar werkzaamheden onder opdracht van- en aan de hand van de regels van de overheid. Dat is het systeem. Het gaat dus niet om de politie zelf, maar om het systeem van regels die tegenstrijdig zijn. Als men echt veiligheid en orde wil is dat terecht, maar waarom ten koste van de niet-criminelen? De criminelen zijn hun levensbeweging om de regels heen al gewend. Is het niet mogelijk om in de twintigste eeuw de regels zodanig op te stellen dat de niet-criminelen geen last ondervinden van de regels die erop gericht zijn de echte criminelen aan te pakken? Bijvoorbeeld: wanneer men een routine controle doet en niet-criminelen getinte ruiten hebben, die gewoon te laten? De politie heeft immers een bestand van criminelen toch? Waarom anderen beperken die geen misbruik maken van de zaken die bestaan in de wereld? En waarom zouden niet-criminelen niet makkelijker een wapen kunnen komen dan de criminelen? De regels die bedoeld zijn om de niet-criminelen te ‘beveiligen” lijken vaak eerder een straf te zijn dan een uitkomst. Hoe meer misdaad de criminelen in de toekomst zullen plegen hoe meer de niet-criminelen beperkt zullen worden in hun vrijheid. Het beste zou dan zijn om alle niet-criminelen bij voorhand op te sluiten en/of huisarrest te geven zodat iedereen zeker is dat de veiligheid gegarandeerd is, en dan nog zou dat niet helpen.
Het is jammer dat wij als mensen op deze manier met elkaar leven. En vooral ook nog dat we geloven dat het beperken van vrijheid gerechtvaardigd kan worden omwille van het verzekeren van veiligheid. Geweld zou daadwerkelijk gereguleerd moeten worden, maar nooit en te nimmer ten koste van vrijheid. Nu, wordt vrijheid gereguleerd en dat is op zich…de grootste misdaad.
Rumikspiritwriter 