De werkwijze van een onderdrukker kan verschillend zijn afhankelijk van de situatie. Maar in dit stuk heb ik het graag over één bepaalde soort werkwijze.
De werkwijze van geestelijke verzwakking.
Een onderdukker zal nooit zijn of haar eigen fouten bekennen of toegeven tenzij er voordeel gehaald kan worden uit het bekennen of toegeven. Dus in feite heeft de onderdrukker niets bekend of toegegeven.
Een onderdrukker zal altijd de ander beschuldigen van hun eigen fouten zonder ooit een eigen verantwoordelijkheid te zullen nemen voor het eigen aandeel in het gebeurde. Een onderdrukker zal de ander overtuigen van diens zwakheden, beperkingen en lelijke kanten en zichzelf altijd prijzen voor al het goede dat de onderdrukker zelf doet. Het aanpraten van deze zwakheden, beperkingen en lelijke kanten zijn nodig zodat de onderdrukker onmisbaar wordt. Onmisbaar omdat de onderdrukker niet zwak, beperkt en lelijk is maar sterk, onbeperkt en mooi. Een onderdrukker zal deze leugen van zwakte, beperking en lelijk zijn zoveel aanpraten totdat de ander het gaat geloven en zich ook zo gaat gedragen.
Wanneer de ander dit bemerkt en zich zal laten horen zal de onderdrukker hem/haar gelijk geven door te zeggen: “ is goed, je hebt gelijk. Ik zal het anders doen , jij mag ook wat eraan doen van mij maar je mag het alleen doen op de manier waarop ik jou dat voorschrijf.” De ander zal, door de overtuiging van eigen zwakte en beperking dan ook volstaan hiermee omdat die niet buiten het kader van de onderdrukker zal durven te gaan. De ander volstaat dus niet met de eigen overtuiging van aanpak om voor verandering te gaan maar met die van de onderdrukker. Zo zal echte verandering toch nooit plaatsvinden? De onderdrukten bepalen pas wanneer ze hun eigen methodiek van verzet toepassen, buiten de spelregels van de onderdrukker (zie slot onder afbeelding)
De overheid geeft het recht van protesteren of het recht van verzet door het geven van vergunningen. Met andere woorden moet men eerst toestemming moeten krijgen om zich te mogen uiten op de manier de overheid vindt dat toelaatbaar is. Maar als men niet zelf kan bepalen hoe het verzet eruit mag zien, is er dan wel echt sprake van verzet? Of speelt men nog gewoon volgens de door de onderdukker opgelegde spelregels zodat de onderdrukker nog steeds alle touwtjes in handen heeft?
Rumi Knoppel
Spritwriter
Rumikspiritwriter 