Het is interessant om te kunnen waarnemen hoe de meeste politici zichzelf profileren. Wat men altijd sterk wil laten doen overkomen is hun vrome persoonlijkheid met een hoog moraal, goede zeden en de sterke wil om het volk dienstbaar te zijn.
De geschiedenis van het politiek systeem vertelt dat de vele doelen die vanuit dit systeem gesteld werden min of meer geresulteerd zijn in armoede, geweld, oorlog, bezetting, list, bedrog en manipulatie en het meest opvallende: vooritgang van ene kleine groep mensen die een direkte of indirekte link hebben met de politiek.. Er zijn veel onderwerpen die aangesneden kunnen worden met betrekking tot het politiek moraal, maar in dit stuk beperk ik me even tot het verschijnsel van oorlog …er zijn verschillende soorten oorlogen die te onderscheiden zijn:
- Een oorlog waarbij de een de ander aanvalt om gewoon te kunnen domineren, voorbeeld hiervan is Duitsland ten tijde van Hitler.
- Een oorlog waarbij een land de ander verdedigt en daarbij inspringt. Bijvoorbeeld: Amerika die dan insprong tegen Duitsland ten tijde van Hitler.
- Een oorlog waarbij men gewoon de natuurlijke hulpbronnen van de ander wil overnemen, voorbeeld Amerika en Irak.
- De Surinaamse binnenlandse oorlog, waarbij vele Surinamers leed hebben ondervonden. Deze oorlog vind ik persoonlijk de meest wrede vorm omdat landgenoten elkaar afmaken. Maar is de reden voor deze escalatie vaak wel bekend?
Maar hoe we dit gegeven van oorlog ook zouden bekijken, het komt er uiteindelijk op neer dat de politici met hun vrome persoonlijkheid bestaande uit een hoog moraal, goede zeden en de sterke wil om het volk dienstbaar te willen zijn, aantonen niet in staat te zijn om een respectvol, vredevol en constructief beleid te voeren om het aspect van oorlog overbodig te maken. Van zo een “heilige” zouden we dat toch tenminste mogen verwachten?
Iemand die zich zo “perfect” voordoet zou toch met een ander “perfecte” soortgenoot toch het beste kunnen overeenkomen? Een zodanige overeenkomst dat beide partijen of landen op basis van vrije wil erop vooruit kunnen komen?
En wat gebeurt er vaak bij oorlogen? In Amerika is er sprake van een “draft”. Dit is de situatie waarbij jonge mannen gesommeerd worden om het leger in te gaan om hun leven te geven voor Land en Volk. Ze moeten dit doen omdat er “monsters” zijn aan de andere kant, en die moeten afgemaakt worden. Aan beide kanten wordt dit verhaal globaal vertelt. En het meest “grappige” hiervan is dat de zonen van de beleidsmakers niet in die oorlog hoeven te gaan meevechten. Maar de belastingbetalende burger en diens kinderen moeten dat wel doen.
Maar dit is zo tegenstrijdig. Vermoordt een burger een andere burger, dan is die strafbaar voor moord of doodslag. Maar stuurt een president jongemannen om in eigen land of het buitenland, om duizenden andere mensen te vermoorden…. is dat een heldendaad, altijd wel min of meer gerechtvaardigd met een of andere reden. En dankzij de mensen met een geweten die de feiten of echte verhalen achteraf vertellen van waarom de oorlog daadwerkelijk werd gevoerd, blijkt het veelal om belangen en geld van een kleine groep mensen in of dichtbij de politiek te gaan. Niet om principïele zaken die volgens “heilige moralisten” aangepakt dienen te worden. Het politiek instituut is aan het einde van de dag, het enige instituut van waaruit het mogelijk is om in georganiseerd verband strafbare feiten legaal te verrichten… en dit op zowel nationaal als internationaal vlak.
De vraag die we zouden kunnen stellen is: “zouden wij als mensheid onze realiteit niet moeten veranderen? Zouden we onze omgeving, het politiek systeem, niet gaan veranderen op een zodanige wijze dat geen enkel mens of groep van personen in staat gesteld kan worden op wat voor wijze dan ook zeggenschap te verkrijgen over de beslissingsbevoegdheid van het leven van anderen, en dat ook nog tegen betaling?” Wij betalen voor onze eigen (mentale) gevangenschap en achteruitgang.
Is dit wat uw leven waard is?
Rumikspiritwriter 