Suriname is een vredig land , omdat het zo uniek is dat er in dit land een moskee en een synagoge naast elkaar staan. Maar hoe vredig leven we in de werkelijkheid met elkaar? Als vervolg op het stuk van psychologische oorlogvoering, waarin de psychologische burgeroorlog uiteengezet wordt, valt het op dat het logischerwijs allemaal begint bij de communicatie. Communicatie is afgeleid van het latijns woord: “communicare” en stoelt op het concept van: “samen bouwen”. Samen bouwen door te communiceren met jezelf en dan door te communiceren met elkaar. Het verondersteld dus het gegeven dat door een constructief samen komen en praten met elkaar er opbouw plaats kan vinden. Hoe opbouwend praten of communiceren wij met onszelf, laat staan met elkaar?
Het is opvallend dat men vaak bepaalde onderwerpen zoals politiek en religie vermijdt om over te discussieren, en dat is terecht…..of niet…? Of ook wanneer we het bijvoorbeeld hebben over de omgang van een leerling op school, patïent bij een bepaalde gezondheidskliniek, of een burger die zich naar een bepaalde overheidsinstantie begeeft. In deze gevallen is de heersende gedachtengang om de dienstdoenden met een zowat min of meer reeds van tevoren onderworpen geest te benaderen. Het zal in je voordeel werken als je ze “lief” aankijkt. Want het uiten van je mening staat gelijk aan het niet hebben van respect voor de ander. De universele geest functioneert het best wanneer die op basis van gelijkwaardigheid functioneert. Wanneer twee of meer individuen op gelijkwaardige basis met elkaar communiceren kan er gebouwd worden. Deze vorm van communicatie begint logischerwijs bij jezelf. Als je niet eens eerlijk kan zijn met jezelf, hoe kan je dat dan met een ander? En als je niet eens voor jezelf aanvoelt op een rustgevende manier vooruit te willen komen, hoe ga je dat dan kunnen bewerkstelligen met een ander?
Vrijheid van meninsuiting? Maar wat het meest opvalt is, in mijn bescheiden opinie; is dat wanneer men deze stagnerende onderwerpen bespreekbaar wil maken met de bedoeling om uit deze destructieve comfortzone te geraken, er vaak de uitlating gedaan wordt dat er dan ruzie gezocht wordt…? “war is already upon us”, en in dit geval de psychologische burgerooglog. Wanneer we over deze zaken stil moeten blijven, behoud ons zwijgen de ‘zoete’, maar oncomfortabele vrede dan juist niet, waardoor juist het onrecht of deze psychologische burgeroorlog in stand wordt gehouden? Respect is een van de basis ingredïenten voor omgang. Wanneer er opmerkingen worden gemaakt en-of vragen worden gesteld met de bedoeling het geheel te doen ontwikkelen, zal een repressieve en boze reactie een oplossing brengen? En als de opmerkingen of vragen technisch niet correct zijn, is een technisch onderbouwd argument dan niet constructief en vooruitstrevend in plaats van een emotionele reactie die verblind is van nuchterheid en rede? Mijn volk gaat ten onder, door een gebrek aan kennis (Hosea 4:6) Het is juist een gelegenheid voor de verkondigers van moraal en liefde om de intentie van hun boodschap met meer geldigheid en geloofwaardigheid te omkleden door op een voobeeldige manier in alle rust en vrede antwoorden te geven waar mogelijk is. En, waar de antwoorden uitblijven, om dan te trachten om samen met de vrager daaruit te komen. Hierdoor ontstaat de kans dat kracht en kennis in de gemeenschap bij alle individuen toeneemt.
De verkondiger van liefde en moraal zou dan ook de eerste persoon moeten zijn om de vragen openhartig en liefdevol te beantwoorden, waardoor meteen ook het voorbeeld gegeven wordt om te laten zien op wat voor liefdevolle manier dat ook gedaan kan worden. Communicatie met als motief ‘samen bouwen”, werkt dan ook het beste wanneer we ons openstellen voor elkaars waarheden die verankerd liggen in onze gedachten. De “lijn” zou open moet staan, en niet afgesloten moeten zijn. Natuurlijk blijven we positief en hopen we dat Suriname ooit dat punt bereikt waar we over alle onderwerpen openhartig kunnen babbelen, niet met de bedoeling om maar steeds ons gelijk te krijgen, maar op basis van een gezamenlijke evaluatie waarbij het doel gericht is op samen bouwen.
Rumi Knoppel
Rumikspiritwriter 